Energiearmoede en hoe wij  als Senioren STADSPARTIJ MAASTRICHT erin staan

"Energiearmoede" …. moeite hebben om het huis voldoende te verwarmen, te koelen of van elektriciteit te voorzien, omdat de energierekening te hoog is of omdat de woning slecht geïsoleerd is.
Te weinig  budget om energierekeningen te betalen, steeds hogere energieprijzen, slechte isolatie, enkel glas, oude verwarmingssystemen.

En dan ook nog Maastricht aardgasvrij, geen aardgas meer voor verwarming, warm water en koken en voorlopig te weinig elektriciteit om warmtepompen te kunnen aansluiten.
We gaan het meemaken…. terechte zorgen, wij denken aan en hoe je dat technisch moet realiseren. Ingrijpende veranderingen bij mensen thuis.

Wat  speelt er o.a. nu:
Het stadsbestuur wil een publiek /gemeentelijk warmtenet in het nieuwe stadsdeel Limmel  aan de Maas met 1100 woningen gaan aanleggen.

Om de aanbesteding al in oktober mogelijk te maken, moet voor de projectontwikkelaars duidelijk zijn of er een publiek warmtenet komt of niet. Die leidt ertoe dat de raad zo snel mogelijk een principebesluit moet nemen over een investering van 27,4 miljoen euro.

Een warmtenet levert warmte (voor verwarming en warm water) via leidingen. De warmte kan komen uit verschillende bronnen, zoals restwarmte van fabrieken, waterzuiveringen, biomassa of warmtepompen. Bewoners hebben dan geen eigen CV ketel of gas meer nodig.

Waarom zijn wij voor een publiek warmtenet en wat leert ons de ervaring die wij opdeden in Deventer:

Energiearmoede : aanpak via publiek warmtenet
Deventer werkt actief aan het voorkomen van energiearmoede via collectieve initiatieven. Het praktijkproject "Warmte van en voor de buren", waarbij warmte gewonnen wordt uit rioolwater (aquathermie) in wijkwarmtecentrales. Zo  wordt het mogelijk om oudere, slecht geïsoleerde woningen tegen betaalbare tarieven te verwarmen.
Duurzaam, betaalbaar, sociaal én het beschermt bewoners tegen hoge lasten

De gemeente is zelf eigenaar van de infrastructuur en leverancier van de warmte, waardoor er gestuurd kan worden op betaalbaarheid en transparantie. Het publieke karakter (nutsbedrijf) helpt om energiearmoede te voorkomen, draagt bij aan wijkontwikkeling en versterkt de gemeentelijke regierol in het integrale wijkbeleid.

De noodzakelijkheid wordt steeds duidelijker: slim en gedurfd

·        Gemeentelijke regie terugnemen over energiebronnen en beleid.

·        Bescherming van burgers tegen monopolies en winst gedreven tarieven
         Door geen winstoogmerk te hebben en tegen gunstige leenvoorwaarden te opereren, kunnen tarieven lager blijven.

·        Opbouw van kennis en schaalvoordeel
         Een gemeentelijk bedrijf maakt kennis- en ervaringsopbouw mogelijk en kan later snel uitbreiden naar andere wijken met lagere kosten.

·        Lagere kosten door goedkoper lenen en geen winstoogmerk
         Dit wordt vertaald naar lagere tarieven voor bewoners een cruciaal voordeel voor wijken waar energiearmoede heerst.

·        Netcongestie in Maastricht… Limburg kampt naar verwachting de komende 10 jaar of langer met een overvol elektriciteitsnetwerk, vanwege een achterstand in          infrastructuur. Er zijn momenteel circa 6.500 transformatorhuisjes; ongeveer 7.000 extra zijn er nodig om aan de toekomstige vraag te voldoen.
         Huishoudens en kleine bedrijven ondervinden hinder, wachttijd voor nieuwe aansluitingen of verzwaring duurt nu al gemiddeld 40 tot 70 weken.

Wij blijven als betrokken Stads partij  erop toezien dat de energiearmoede aangepakt wordt.
De gemeente aanspreken om inwoners te ondersteunen, bij het zoeken naar de beste betaalbare oplossing voor hun woning of de wijk!
Publiek, betrouwbaar en innovatief  bij het  bestrijden van energiearmoede.
Erop toezien dat met name bewoners van zogenaamde ‘kwetsbare wijken’ met grote gezinnen en mensen met een laag inkomen die dit niet of nauwelijks kunnen betalen worden ondersteund!

Onze eigen expertise m.b.t warmtenetten maximaal inzetten om de  juiste keuzes te  maken zodat onze inwoners straks een eerlijk tarief betalen, en minder afhankelijk worden van grillige gasprijzen.

Matthieu Vermin

‍

‍

‍